Ons avontuur is begonnen

21.30 aangekomen op Bali. Het was even zoeken naar mijn mannetje, maar gelukkig daar is die! Dat was best wel even gek na 3 maanden!! Ik was blij dat ik hem nog herkende haha.. maar wat is het fijn om weer samen te zijn!. De eerste dagen gebruiken we om gewoon lekker samen een beetje rond te hangen in Sanur. En om zijn spullen te verhuizen vanaf het eiland Lembongan. Zodat we al onze spullen in ieder geval centraal hebben. Bali blijft een fijne plek om te verblijven, lieve mensen, lekker eten, mooie omgeving, maar ondanks het lage toerisme i.v.m. de vulkaan begint het er wel te vol te worden…. Ik merk dat ik uit kijk naar een rustig strandje en wat meer natuur.

Op donderdag kan het echte avontuur beginnen! We vliegen naar Flores We gaan opzoek naar een plek om vanaf april 2018 te verblijven en stuk land te kopen om daar ons droomhuis(je) te bouwen. Met nog afhankelijk van de mogelijkheden wat gastenverblijven en duikshop. Super spannend! Aangekomen in Flores worden we opgehaald door een vriend van Ray zijn vader, super lief natuurlijk! Aangekomen in de hoofdstraat bij de haven… dan bekruipt me opeens de gedachte….. Is dit Flores? Echt? De moskee is net begonnen en je kunt elkaar niet meer verstaan… dit is even wennen…. Ik kan me nog geen voorstelling maken… van al dit alles.. Lets see… Laten we eerst maar een fijn en rustig onderkomen boeken ver uit deze hoofdstraat.. Iets aan een strand ofzo… Dan kunnen we alvast een beetje in de sfeer komen… En kan ik beleven of dit nu wel echt is wat ik wil… Gevonden op 20 minuten afstand… Inmiddels is het al pikkedonker… maar we hebben een scooter. Weinig lantaarnpalen op het eiland. Maar wat een rust…. Niet 100 door elkaar zigzaggende scooters. Nee gewoon maar een aantal mensen op de weg.. Heerlijk… dan houd de weg opeens op… geen verharde weg meer. Ray heeft de schik zijn leven.. Welkom op het eiland leven… Dit wilde je toch? Uhm ja, maar hier had ik natuurlijk nog niet echt bij stil gestaan als “ verwend” westers meisje.. geen weg? Nu vind ik dat ook wel weer tof! Het enige niet zo toffe vind ik het zelf rijden op een onverharde weg met 100 gaten.. Maar ik zie een toekomstige uitdaging.. Aangekomen bij een wat onduidelijk bordje dat verwijst naar ons verblijf… Donker en aaaaaah het loopt af stijl naar beneden… Scooter geparkeerd en aan de wandel. Het ziet er niet naar uit dat er nog meer gasten zijn op de scooter.. de weg loopt onverhard af naar beneden. Ik zal jullie alvast eerlijk verklappen dat ik niet zo gek ben op paden die ongelijk zijn en aflopen naar beneden… Vroeger was ik lekker blijven staan! Maar ik weet dat wanneer je eenmaal de moeilijkste weg beklommen of afgedaald ben dat je de mooiste dingen te zien krijgt. Dus hup niet zo zeuren gewoon gaan! En daar komt personeel ons al tegemoet. Onze bungalow wordt ons gewezen. Een soort zolder trap op met luik en daar zijn we dan in onze bungalow.. Super tof houten bungalow hoog in de bergen met zeezicht! Het was nogal donker, maar dit moet overdag adembenemend mooi zijn! Ja hoor we zitten goed meteen maar even naar beneden. Nog een lekkere afdaling van 5 minuutjes en dan zijn we in het restaurant. En daar is de zee! Mmmmh en wat een rust.. Ja hoor wij zitten goed. Het eten is hier heerlijk! Het personeel is super vriendelijk! Al zou ik persoonlijk zelf kiezen voor minder personeel.

Dag 2. Wakker worden met fluitende vogeltjes, het geluid van de zee, de zon die opkomt door de ramen en mijn mannetje naast me! Het kan niet beter. En dat uitzicht! Wauw. De zee, de bomen en de bloemen… Ja hoor ik ben happy.. bij daglicht is het restaurant nog mooier. Toffe open ruimte aan zee, met uitzicht op de eilanden. En wat een rust we zijn de enige gasten. Wat een geluk. Ook het ontbijt is fijn een heerlijke bananenpannenkoek met een kopje thee…. Tijd voor een wandeling over het strand.. veel toffe bungalows van anderen, veel inspiratie voor ons eigen stekkie.. ook hebben we op het zand even lekker onze visualisatie erop los gelaten. Hoeveel land je minimaal nodig hebt voor een huisje, gastenverblijven, een restaurant met trainingsruimte en een duikshop en dan het liefst natuurlijk ook nog voldoende ruimte ertussen voor ieders privacy. Tof om te zien hoe dat er dan uitziet, maar ook best wel verbazingwekkend hoeveel grond je eigenlijk nodig hebt.. de rest van de dag hebben we besproken wat we minimaal nodig hebben aan land, wat onze financiële mogelijkheden zijn, wie er zou kunnen bouwen. Ons stappenplan en wat we de komende dagen gaan doen! En dat is zo snel mogelijk land bekijken! Super spannend. Maar onwijs tof.

Zo leer je meteen wat wel en niet fijn is wat je zelf zou willen en wat je zelf anders zou doen. En dat is nu heel makkelijk, maar ik weet dat het al een hele uitdaging is om zoiets te bouwen, vorm te geven en op te zetten. Daarom ben ik wel benieuwd wat jullie belangrijk vinden op vakantie?

Dag 3. Het is weer een feestje om wakker te worden. Bij het ontbijt samen een plan van aanpak gemaakt. Ik ga aan het werk voor WILL Be strong en hij gaat via internet een lijstje maken met mensen die stukken grond aan bieden op Labuan Bajo. Zodat we ze kunnen bellen en natuurlijk zo snel mogelijk kunnen bezichtigen… Ik heb hem nog nooit zo serieus en gefocust iets zien doen. Tof om dit samen te doen! Voor het eerst dat ik vanaf het eerste moment geniet van de weg naar een doel toe… waar ik me eerder altijd op een einddoel focuste. Heb ik nu super veel lol en plezier in het maken van het plan de stappen die we nu gaan ondernemen. Donderdagavond dacht ik ow jee waar moeten we beginnen… Hoe gaan we dit doen? En nu is het gewoon zoveel mogelijk onderzoek doen en gaan…. En we will see… ons einddoel is concreet, maar ik weet dit kan nog alle kanten op.. want hoeveel grond is er beschikbaar? Waar? Etc etc… ben jij benieuwd wat we de komende week gaan ontdekken? Volg ons dan nu. En dan probeer ik je elke dag een beetje mee te nemen op ons avontuur.