About yesterday,lost my mommy on her first day!
Door: Willemijn Nunnikhoven
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
21 December 2017 | Indonesië, Ubud
Dinsdag mams opgehaald van de luchthaven. Wat een noodweer. Alle takken kwamen door de harde wind van de bomen af en vlogen door de lucht en lagen op de weg. Door de hoeveelheid water waren ze niet te zien op de weg en hobbelde we er regelmatig met volle snelheid overheen. Het was een heel avontuur om op de luchthaven aan te komen. Maar gelukkig waren we ruim op tijd en was mams heel blij om ons te zien. We hadden een auto gehuurd om haar op te halen, dus daar moesten we natuurlijk gisteren gebruik van maken. We zijn eerst in de ochtend met zijn tweetjes wezen ontbijten bij Lilla’s aan het strand. Het regende al wel aardig, maar ging flink tekeer toen we net op een lekker plekje op de veranda hadden plaats genomen. We zijn maar snel naar binnen verplaatst. Daarna zijn we op weg gegaan naar mams. Ook dit was nog een hele uitdaging. De straten waren helemaal ondergelopen. Je kon tot aan je knieën in het water lopen, op de straat lagen allemaal halve bomen en er vlogen door de wind nog steeds enorme takken door de lucht, maar mams veilig opgehaald. En we hebben haar een dagje mee genomen naar Ubud. We hebben daar heerlijk gegeten bij een Italiaan en mams favoriete hobby is shoppen. Dus mams lekker op shop pad, tijd afgesproken en daar zouden we haar weer ophalen. Op de afgesproken tijd geen mams. We zijn daar lekker in een restaurantje gaan zitten, waar we heerlijk hebben genoten van een jonge kokosnoot. En zijn iedere keer naar de afgesproken plek gelopen, ook verschillende rondjes gelopen, maar geen mams. Rondje op de markt gelopen, andere straten gekeken of ze daar stond, maar geen mams.. na 3 uur zijn we maar naar de auto gegaan om een rondje te rijden met de auto.. aangekomen bij de afgesproken plek nog steeds geen mams… zou ze de tijd vergeten zijn tijdens het shoppen? Zou ze verdwaald zijn? Wat nu? Geen telefoon? Mams onbekend, net aangekomen in Bali.. we zijn een rondje gaan rijden en bij het tweede rondje, ja hoor daar stond ze heel onrustig te wiebelen, 2 straten verder… ze stond er al uren zei ze. Ze was op tijd, maar had zich helaas vergist in de straat. Oepsie! Gelukkig hebben we haar gevonden! We hebben ons dagje afgesloten met een etentje. Het was een fijn dagje met nog wat spanning en sensatie ook. Maar het is fijn om haar hier te hebben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley