Wat staat er op jouw bucketlist?

Vanmorgen ga ik naar een workshop in Amersfoort, omdat ik voor WILL Be Strong voor onze workshops onderzoek aan het doen ben, hoe andere hun workshops aanbieden en wat de thema’s van de workshops zijn en hoe hierop gereageerd word. We zitten met ongeveer 20 mensen in de zaal en de workshop begint. Er worden veel vragen aan ons gesteld en een vraag waar we even over na mogen denken luid. Wat wil jij nu echt? Dat is nogal een ruime vraag denk ik bij mijzelf en een vraag waar ik zelf dagelijks mee bezig ben. Maar inmiddels heel concreet een antwoord op heb gevonden. Ik schrijf mijn antwoord op en na een aantal minuten krijgen we de tijd om dit met onze buur te delen. We hebben allebei een heel duidelijk beeld en zijn binnen twee minuten klaar, maar ik merk dat dit helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Iedereen om ons heen is nog volop in overleg en nog bezig met de eerste vraag: wat wil jij?

Ik merk dat de paar minuten die we voor deze vraag krijgen veel te kort is en het echt iets waar even langer over nagedacht moet worden. Wat eigenlijk ook best logisch is. Ik las laatst in een onderzoek dat 80 % van de Nederlanders eigenlijk geen idee hebben wat ze willen doen of wat ze gelukkig maakt. Ik heb hier een blog over geschreven wat snel terug te lezen is op www.willbestrong.com. Ik vind het een hele mooie huiswerk opdracht. Ik geef dit zelf vaak ook als huiswerkopdracht aan mijn klanten en deelnemers, maar niet voordat ik eerst twee heel belangrijke andere opdrachten heb gegeven, die gaan over waar je nu staat en waar jij voor staat.
Tof leuk om te zien dat nog meer mensen hier mee bezig zijn.

Nu ben ik wel heel erg benieuwd als ik deze vraag aan jou stel wat wil jij nu echt? ( persoonlijk vind ik het zelf makkelijker om te vragen hoe jouw ideaal plaatje eruit ziet? )
Dit mag je invullen in de ruimste zin van het woord. Ik zal je wel een beetje context geven. Visualiseer jezelf gelukkig, je hebt alles wat je wilt, je kunt doen wat je wilt en wanneer je maar wilt? Wat zie je dan voor je?

Ik ben hier de afgelopen maanden heel veel mee bezig geweest! Omdat ik graag wel overwogen keuzes maak en niet altijd even makkelijk bij mijn gevoel kan of bij mijn wat wil ik nu echt? Veel mensen in mijn omgeving zullen nu misschien wel zeggen jij wel overwogen keuzes? Ja echt ze zijn altijd erg abrupt, maar zeker wel overwogen, maar als ik weet dat ik iets wil dan ga ik ervoor!

Maaaaar, wanneer je me dit een paar maanden rechtstreeks zou vragen, dan zou ik net als iedereen vandaag echt geen compleet beeld hebben, ik zou met losse flarden gaan schieten zonder dat ik weet waar ze op gebaseerd zijn. Vandaag besefte ik me opeens hoeveel ik in korte tijd geleerd heb en hoe trots ik daarop mag zijn! Van alleen maar wat losse stukken heb ik een concreet verhaal gemaakt! En dat luid: Ik woon op Bali met mijn gezinnetje, ik kan mijn eigen werktijden bepalen. Ik geef workshops, opleidingen en individuele coaching trajecten. Want daar word ik zo super blij van en dat vind ik zo leuk om te doen! En ik heb daarnaast voldoende ruimte voor mijn gezin, mijn hondje en een dagelijkse strandwandeling. Wat een verschil met een aantal maanden geleden, daarbij dacht ik wel al hetzelfde, maar deed ik precies het omgekeerde en was alles waar ik mijn focus oplegde mijn werk, omdat ik nu eenmaal van huis uit heb geleerd dat het nooit goed genoeg is en je alleen kunt overleven wanneer je je een slag in de ronde werkt en dat geld niet gelukkig maakt! Nogal tegenstrijdig zou je zeggen. Maar wat je van huis uit onbewust mee krijgt dat is wat je onbewust meeneemt en doet. Dus wat deed ik. Ik werkte 60 uur per week of meer ( je moet hard werken) , zonder mij te richten op inkomen ( want dat maakt niet gelukkig) zonder dat het ooit genoeg was. ( als ik een dagje minder deed voelde ik me bijna schuldig onbewust, en tegenover wie?) een mega grote verandering al zeg ik het zelf! En eentje die me gelukkig maakt! Ging dit vanzelf nee zeker niet. Ik heb heel veel onderzoek gedaan en bij mijzelf gekeken wat ervoor zorgde dat ik nog steeds niet deed wat ik wilde. Ik ben begonnen bij mijn vertrekpunt en heb daarbij gepakt wat ik belangrijk vind en van daaruit ga ik verder met dit avontuur. En ik weet dat het misschien nog wel vele uitdagingen met zich mee zou brengen, maar als kind leer je ook weer op te staan wanneer je valt en blijf je ook niet zitten waar je zit. Dus ik ga nu snel met KLM bellen. en daarna naar mijn coachafspraken. Ik heb er zin in! Een hele fijne dag allemaal.