Two boxes and a suitcase left

Voor diegene die mijn avontuur al even volgen die weten dat ik inmiddels naar Bali verhuisd ben. Mijn avontuur begon eind augustus vorig jaar. Ik ging alleen op reis naar Bali. Even rust, even weg van alles om weer even wat ruimte te creëren. Ik besloot om op Bali rond te gaan reizen en een cursus Engels te volgen. In de tweede week van mijn avontuur ontmoete ik Ray tijdens een wandeling op het strand van Lembongan. En nu een half jaar later wonen wij samen in Canggu. Toen ik in september weer terug ging naar Nederland was wat ik het liefste wilde op Bali blijven, maar tegelijkertijd wilde ik weer graag naar mijn huis, mijn bedrijf en al mijn vrienden. Want wat moest er moet alles in Nederland wanneer ik naar Bali wilde verhuizen. Ik kon toch niet alles zomaar achterlaten? Dit alles veranderde toen ik zwanger bleek te zijn. Super blij met dit mega goede en geweldige nieuws! Maar waar gaan we dan wonen? Want 1 ding was zeker dit gaan we samen doen! En we wilden niets liever. Dus Ray zou per december stoppen bij zijn baas, om mee terug te gaan naar Nederland voor een paar maanden. En ik zou mijn huis verkopen, kijken wat de mogelijkheden zijn voor WILL Be Strong en al het andere wat er geregeld moest worden. Inmiddels 6 maanden verder heb ik mijn huis verkocht, heb ik al mijn spullen weggegeven/ verkocht. Heb ik nog twee dozen over en wat winterkleding ( want die heb ik hier natuurlijk niet nodig) en een koffer met zomerkleding en de kleertjes voor ons zoontje. Donderdag voor mijn vertrek stond ik in een leeg huis met een koffer over. Ik had verwacht dat het gek zou zijn, maar het voelde goed om na 8 jaar de deur voor de laatste keer achter me dicht te doen en op avontuur te gaan! Want dat is het een heel nieuw avontuur. Ik heb alles achter me gelaten en we wonen sinds afgelopen zaterdag in onze nieuwe huis in Canggu. Wat eerst best wel een beetje gek was. Wat een ruimte. We zaten naast elkaar en voelde ons een beetje verwend. De Villa werd eerst dagelijks verhuurd aan gasten. Waardoor het personeel nog niet gewend was aan de vaste bewoners. Onze kamers werden zorgvuldig schoongemaakt. Savonds werden de lampen voor ons aangedaan en de volgende dag was zelfs de afwas gedaan. Dat voelde best wel een beetje gek, maar het was best fijn om een heel weekend zo in de watten gelegd te worden.

We hadden ons voorgenomen om zaterdagavond een lekker avondje te genieten van ons samen zijn. Het feit wilde alleen dat Ray zijn familie uit Jakarta speciaal over was om mij te ontmoeten. Dit was geheel nieuw voor mij, want eerder was het niet de bedoeling dat ik de familie zou ontmoeten. Omdat we niet getrouwd zijn en dit niet de bedoeling is. Ik heb hier natuurlijk al het begrip voor, dus had ik alleen zijn moeder en zijn broertje nog maar ontmoet. De familie logeerde in een mega chique hotel in Nusa Dua. Sjeetje wat een enorm hotel met enorme zwembaden. Niet helemaal mijn ding eerlijk gezegd. Ik houd meer van knus en romantisch. ☺ de gewoonten zijn hier een beetje anders als bij ons. Zo besteld iedereen voor zich en hebben er een paar al wel drinken , dan weer diegene die bestellen en uiteindelijk iedereen en zo gaat het ook met eten. Dus nadat iedereen gegeten had werden alle volwassene bij elkaar geroepen voor een overleg. En ik voelde het natuurlijk al aankomen. Ik kreeg een uitleg over hun cultuur en de tradities die daarbij horen. Dat het dus gebruikelijk is dat als je samen bent, dat je trouwt en dat het dan gebruikelijk is om eerst kennis met elkaar te maken. Vandaar deze kennismaking. Waarop volgend ik mijzelf mocht voorstellen en mocht vertellen wat mijn plan was. Dit voelde best een beetje vreemd. Ik ben gewend dat ik iemand meeneem naar de familie we gewoon gezellig aan tafel gaan zitten, we over van alles en nog wat praten en dan wel zien of het klikt. Dit voelde veel meer als iets onpersoonlijks… ze vroegen ook wat onze plannen samen waren en of we ze daarvan op de hoogte wilde stellen i.v.m. de familie. Daarna vertelde ze meer over hun familie en over wat hun bezig hield in het dagelijks leven. En dat was de kennismaking. We kregen hun goedkeuring en gingen daarna weer naar huis…. Thuis aangekomen wist ik nog niet zo goed wat ik met het hele tafereel aan moest. 1 ding wist ik zeker als ik wil trouwen dan is het uit liefde en niet uit traditie. Gelukkig konden Ray en ik hier de volgende dag goed over praten en was hij het met me eens. Ook met de kleine bruiloft met een klein groepje mensen en niet allemaal onbekende..

Zondag hebben we genoten van ons dagje niks! Lekker thuis in ons nieuwe huis! ☺ en maandag had ik weer een paar online coaching gesprekken vanuit mijn nieuwe verblijf. Het was even spannend met de verbinding, maar gelukkig! Hij werkte! Ik kon dus weer lekker aan het werk voor WILL Be Strong. Ook hebben we de eigenaar van de villa ontmoet. Wat een fijne man en wat doet hij zijn werk met passie! Hij heeft net een nieuwe app ontwikkeld voor de nieuwe mama’s onder ons. Hij heeft slaapschema’s ontwikkeld voor wanneer je kindje niet wilt slapen. Hoe je voor een fijn ritme kan zorgen, de app heet sleepsheriff. Ik heb hem zelf nog niet uit kunnen proberen, maar het klonk interessant.

Hier is het alweer dinsdag middag, heb ik de hele morgen in onze tuin zitten schrijven voor onze blogs en ga ik zo eens een fijne wandeling maken!