Town

Einde dag 3 De weg vanuit onze bungalow naar boven toe was ik even vergeten na een paar dagen mooi uitzicht en alleen maar naar beneden gelopen te hebben naar het strand en naar het restaurant. Het is nog best wel een klim. Het begin van het pad naar het dichtstbijzijnde dorp toe is ook nog wel echt een uitdaging. Lekker hobbelig en onverhard. Wat ben ik blij dat ik niet hoef te rijden. Gelukkig heb ik een ervaren scooterman bij me die al sinds zijn 7e scooter rijdt. Wist je dat ze hier hun rijbewijs kunnen kopen? Mijn mond viel open verbazing. Je hoeft geen rijlessen te nemen, geen examen te doen.. niks.. je betaald gewoon een beetje extra..

We zijn naar het stadje gereden, dat ligt hier op 20 minuten rijden vandaan. En vanuit daar zijn we gaan kijken waar een aantal stukken grond liggen. Er ligt er 1 naast een groot resort, net buiten het centrum. Wel lekker centraal, maar of ik de plek echt geschikt vind? De overige plekken liggen meer verspreid.. 4 liggen er aan het strand en de andere 5 op een heuvel. De plekken aan het strand hebben onze voorkeur, maar ik ben heel benieuwd.

Ook heb ik gisteren onderzoek gedaan naar wat de te volgen stappen zijn. Dit is nog best wel een ingewikkelde procedure. Eerst moeten we opzoek naar land, dan moet er door een notaris gecheckt worden of de eigenaar wel de rechtmatige eigenaar is, wanneer dit zo is moet er uitgezocht worden of er op het land gebouw mag worden, of je er een bedrijf mag hebben, je moet toestemming krijgen van het dorp, er moet een architect of bouwbedrijf aangesteld worden die bouwtekeningen maakt en een bouwplan, waarmee je vervolgens de vergunning aan kunt vragen, wat nog best wel eens een tijd kan gaan duren… zodat ze de bouwbelasting kunnen berekenen. Wanneer je al deze stappen bewandeld hebt, dan kun je het land kopen en dan komt er nog de bijkomende mededeling dat je eigenlijk geen land direct zelf mag kopen als niet Indonesische inwoner , dus dat mag ook allemaal weer vastgelegd worden door de notaris. En dan kan er begonnen worden met bouwen! Ik weet de uitdagingen wel weer uit te zoeken… maar na alle opties goed overwogen te hebben besluiten we ervoor te gaan! Heeft iemand ervaring met het kopen van grond en bouwen in Indonesië? Of ken je iemand alle hulp en adviezen zijn welkom! Wij gaan in ieder geval beginnen met het eiland verkennen.

Dag 4. Wat een dag. Dagje ziekenhuis duurt hier de hele dag en aan het einde van de dag ben je nog niet geholpen. Ze blijven maar zeggen dat de dokter eraan komt, maar na 5 uur heb ik geen dokter gezien? Ik vind wachten helemaal niet erg, maar als er gezegd wordt een uur, dan ben ik toch wel een beetje van afspraak is afspraak merk ik. Dan leef je naar dat uur toe…. En is het een soort van belofte die niet nagekomen wordt.. Het zal wel mijn ongeduld zijn en mijn westerse gewoonten, maar na een uur zijn we gaan lunchen. We werden er allebei niet vrolijker op en ziekenhuizen vind ik helemaal niks. Toen we terug kwamen nog steeds geen dokter, maar ze konden wel alvast een formulier invullen. Dit was om 15.00. de dokter zou over een kwartier komen.. maar om 17.30 nog steeds geen dokter. We vond het mooi geweest en het leek me beter om te gaan. Ik heb aangegeven dat ik wel een afspraak maak. Dat zal even wennen worden! Ik hoop dat ze hier in situaties van nood anders handelen… we zijn gaan kijken naar een plek om te overnachten, maar dan wat centraler gelegen. We hebben een leuke spot gevonden bij de haven in het centrum. Terug bij ons eigen bungalow stond iemand van het personeel ons al heel vriendelijk op te wachten. Geen idee hoe lang al? Arme man! Maar geduldig en vriendelijk dat was die zeker! Van zijn geduld kunnen wij beide nog wat leren. Wij hebben vanmorgen gevraagd of we voor dezelfde prijs misschien een upgrade kunnen krijgen, omdat er weinig gasten zijn en we graag een kamer wat dichter bij de zee willen. (minder trappen naar zee en het restaurant, beetje lui op reis mag wel toch.. ) ze gingen kijken wat ze konden doen!. En hij kwam ons helpen met het verhuizen naar onze nieuwe kamer. Echt super lief!!! Wauw! Wat een terras en wat een kamer!! Ik blijf.. ik ben het ziekenhuis en de haven alweer helemaal vergeten en echt super blij met ons nieuwe stek hier! Ik weet het zeker ik ben geen stadsmens. Doe mij maar strand, natuur, vogeltjes en het geluid van de zee en ik ben intens gelukkig.. terwijl ik dit schrijf zit ik op ons balkon in een zitzak te luisteren naar het geluid van de zee en zien we vuurvliegjes. Ik ben verliefd! Als ik dan weer terug denk aan de stad waar we net waren! Dan heb ik mijn besluit al gemaakt. Nu nog even kijken of mijn lieftallige metgezel het hiermee eens is…… want die was toch wel erg overtuigd van onze nieuwe spot in de drukke haven…. Eens kijken hoe goed ik mijn charmes in de strijd kan gooien..