Home sweet home of toch niet?
Door: Willemijn
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
18 Januari 2018 | Nederland, Amersfoort
Nadat er heerlijk voor me gekookt is kruip ik weer voor het eerst na 6 weken in mijn eigen bedje. Mmh wat heb ik toch eigenlijk een fijn bed, kan deze mee? Verassend genoeg val ik vrij snel in slaap. Ik word wakker, volgens mij is het nog geen ochtend? Ik kijk op mijn telefoon 3.00 ow dat is nog wel erg vroeg. Het stormt buiten en ik merk dat mijn maag nog steeds niet fijn aanvoelt, hij blijft nog steeds ineenkrimpen. Dat zal vast wel over zijn wanneer ik gewoon nog even ga slapen. Vrij snel val ik weer in slaap. Om 7.00 word ik wakker. Dit keer ben ik klaar wakker. Ik voel me vreemd. Leeg en vreemd. Ik besluit nog even te blijven liggen. Waarom voel ik me zo leeg? Snel weet ik het antwoord. In korte tijd is er weer zoveel gebeurd en zonder het gevoel er echt te laten zijn heb ik het geprobeerd weg te stoppen. Want dat lijkt vaak makkelijker! Maar ik vind dit lege gevoel maar niks. We hebben ten slotte niet voor niks gevoel. Toch? Ik denk aan de echo en ik voel de tranen branden. Ik merk dat ik het helemaal niet leuk vind en het me verdrietig maakt dat Ray er waarschijnlijk niet bij kan zijn. Het maakt me verdrietig dat als er geen wonder gebeurd we elkaar minstens weer een maand niet zien. Dat ik hier alles ga doen en afsluiten zonder hem. En dat allemaal, door die stomme regels hier! Bah! Ik voel me na verdrietig te zijn geweest meteen een stuk beter. Dat lucht op! Wat fijn. Wel laat ik Ray even weten dat ik hem mis en hoe ik me voel.
Mijn dag kan beginnen. Afspraak bij de huisarts, lekker struinen door de supermarkt voor de boodschapjes, even bij de buuf langs om bij te kletsen en dan aan het werk. Afspraak maken voor Woezel bij de dierenarts voor zijn vaccinaties. Ik kan vanmiddag al terecht, wat fijn zeg, dat het hier allemaal zo snel gaat! Wat een verschil. De rest van de middag besluit ik te besteden aan het schrijven van de blogs op www.willbestrong.com. Want er ligt nog genoeg werk voordat ik vanaf 16.00 allemaal afspraken heb. Het leven hier is weer helemaal begonnen. En ik heb mij vanmorgen voorgenomen wat het nieuws ook is, ik probeer te genieten van iedere dag en tussentijds wel even de tijd te nemen voor hoe ik me voel. Doordat ik hier af en toe even bij stil sta besef ik hoeveel onwijs lieve mensen ik om me heen heb. Ik heb zoveel lieve welkom thuis berichtjes gehad, alleen deze berichtjes doen me alweer helemaal blij voelen! De avond afgesloten met een gezellig etentje bij mij thuis samen met viv.